„Ostatni, który umrze” to kontynuacja mojej ulubionej powieści Tess Gerritsen „Dolina Umarłych”. Po raz kolejny (i pewnie nie ostatni) jestem pod ogromnym wrażeniem talentu tej pisarki. Jednak ta część serii o Rozzoli&Isles jest trochę inna niż dotychczasowe. Wyczuwa się w niej pewne niedomówienia oraz dziwną, niemalże magiczną atmosferę. Moje odczucia związane z obecnością magii  zapewne zostały wywołane umiejscowieniem głównych wydarzeń w starej magnackiej posiadłości, zewsząd otoczonej przepięknymi wzgórzami oraz hektarami lasu. Podziemne korytarze, stara biblioteka zapełniona tysiącami bezcennych ksiąg, oraz laboratoria, w których dzieci obserwują pod mikroskopami przeróżne próbki – wszystko to sprawiło, że w mojej głowie pojawił się Hogwart i Harry Potter 🙂 Jednak, w odgrodzonym od świata zewnętrznego zamczysku…